Bijna kerstmis. En dan kan het maar zo gebeuren dat oude herinneringen ineens boven komen drijven. Een mens is toch gebouwd op een fundament van historie en die neemt met de jaren alleen maar toe, wat er ook gebeurt. Ik stel me dan echt zo'n huis voor met een kelder waarin je eerste jeugdherinneringen zijn opgeslagen en dan vele kamers; grote lichte kamers waar de zon naar binnen schijnt, waar mensen in en uit lopen, waar je deelt waar anderen mensen ook van kunnen genieten. Maar ook kleine donkere kamertjes waar de deur dicht blijft, waarvan je weet dat daar de minder leuke herinneringen zijn. En kleine zoete warm verlichte kamertjes waarvan de deur ook dicht blijft omdat geen mens er iets mee te maken heeft. Ieder vertrek heeft zijn functie en zijn thema.De tuin daarvan is ook zoiets. Hele mooie stukjes waarin prachtige bloemen zijn komen aanwaaien. En sterke krachtige bomen vol energie, maar ook ergens een afvalhoopje, op een klein stukje achterin waar niemand het ziet. Dat maakt een mens compleet. En dan het dak van het huis die bescherming biedt, waaronder je kunt schuilen, voor jou en je dierbaren. Waarin je je veilig voelt en waar ook andere mensen kunnen schuilen. Van waar je je zorgzame armen uit kunt strekken naar hen die alleen zijn en ondersteuning kunnen gebruiken. Zo dit was mijn kerst toespraak geloof ik, haha! Het rolt er zo maar uit.  Ik was van plan om boodschappen te doen voor de kerst maar het ijzelt. Komt dat even goed uit, kan ik mooi even schrijven. Tweede kerstdag komt de fam. Volgens Peppie en Kokkie mogen we met de kerst vier mensen uitnodigen, maar erna en ervoor twee. Ik ga zo naar de slager, daar mogen om de beurt max vier personen naar binnen, het lingeriezaakje ernaast is gesloten en daar zie ik nooit vier mensen tegelijk in de winkel, was het maar zo'n feest. In de grote drogist ernaast halen mensen kerstcadeaus. Ik ga nu. het regent nog een beetje. Maar de vorst is weg. Fijne kerstdagen! Wees lief voor elkaar, niet alleen met de kerst maar het hele nieuwe jaar.