01-07-2016
Het leven op de Zuid Franse camping, deel drie.

Zo. We zijn verhuisd. Vanochtend vroeg tijdens het inpakken begon onze vriendelijke Duitse buurman ineens te praten. Gezellig, maar als je weg wilt heb je ineens een hoop te doen, maar je blijft beleefd. Hij vond Amsterdam zo mooi en hij was ook eens in een recreatiepark in Petten geweest. 'Kennen Sie das nicht?" vroeg hij verbaasd. 

De Duitse buurman met de grote Tabbert riep van twee hegjes verder ons jolig toe: "alle Hollander fahren ab um sechs, und sie sind noch immer nicht weg!" In mijn beste Duits riep ik terug dat wij als Hollanders betaald tot hebben tot tien uur, wij echt niet eerder weggaan dan tien uur! Hahaha, dat snapte hij. We werden zelfs uitgezwaaid! 

Na een prachtige tocht binnendoor door de ‘kakwijk’ van Frankrijk: St Maxime, St. Tropez en Fréjus zijn we na ook een stukje snelweg aangekomen op ons nieuwe verblijf op de camping bij Vence in het bos, niet ver van Nice. 

Eindelijk schaduw, heerlijk en rustig. Als ik om me heen kijk en je zou zeggen: je staat bij Harskamp zou ik het ook direct geloven. Ga je van je plek weg dan is het totaal iets anders gelukkig. Het zal bij Harskamp ook niet zo kruidig ruiken als hier. De zon zal er ook niet dagelijks schijnen en met 26 graden is het voorlopig weer goed te doen. Liefs en groetjes uit zuid Frankrijk.